Omurga, en ince detayların düşünüldüğü eşsiz bir yapıdır. Görevimiz onu korumaktır ve o da hassas ve savunmasız omuriliği korur. Omurganın hafif yer değiştirmesi, sinirin zayıf sıkışması ciddi sorunlara yol açar. Osteokondroz belirtileri, sürecin gelişim aşamasına ve lokalizasyonuna bağlıdır. Lomber osteokondroz daha yaygındır; hastaların dörtte birinde servikal omurlar etkilenir. Ancak daha önce de söylediğimiz gibi osteokondroz geniş ve belirsiz bir kavramdır, bu nedenle patolojiyi detaylandırmak için deneyimli ve bilgili bir uzmana danışmak gerekir.
Osteokondrozun patogenezi
Patogenezine göre doktorlar patoloji gelişiminin 4 aşamasını ayırt eder.
1. Aşama
İlk aşamada neredeyse hiç şikayet yoktur çünkü hastalık hasta tarafından fark edilmeden başlar. Ancak intervertebral diskin derinliklerinde, iskelet üzerindeki yetersiz yük nedeniyle değişiklikler zaten ortaya çıkıyor, çekirdek susuz kalıyor, şok emici kıkırdağın esnekliği azalıyor ve diskin yüksekliği azalma eğiliminde. Bu dönemde, garip hareketler sırasında veya uzun süre aynı pozisyonda kalındığında ağrı ortaya çıkabilir, ancak klinik belirtiler silinir.
2. aşama
Hastalık ilerler, lifli kapsül tahrip olur, çatlar, omur gövdeleri arasındaki mesafe azalır, bağlar sarkar ve sinir kökleri sıkışır. Omurganın hareket etmesiyle şiddetlenen ağrı şikayetleri vardır. Bu aşamada hasta zaten doktora başvurur. Omurgalar hareketli hale gelir. Bir kişi aşırı aktif ve hareketliyse kayabilir ve yerinden çıkabilir.
Sahne 3
Hastalık ilerliyor. Diskler arasındaki kıkırdak tabakası incelir. Lifli halka yırtılır, sarkır ve çıkıntılar ortaya çıkar. Sinir uçlarının tahrişi, patolojinin konumuna bağlı olarak canlı semptomlara neden olur. Şiddetli sırt ağrıları ancak güçlü analjeziklerle giderilebilir.
Aşama 4
Omurgada, vücudun ana iskeletini korumaya yönelik uyarlanabilir bir mekanizmayı temsil eden yeni kemik büyümeleri ortaya çıkar. Osteofitler omurgayı stabilize ederek üzerindeki aşırı stresi telafi etmeye çalışır. Ancak bu büyümeler segmente ve sinir köklerine daha fazla zarar vererek hastalığı ağırlaştırır. Osteofitler nedeniyle eklemlerin hareketliliği sınırlıdır. Ağrılar azalsa da artık basit hareketler bile zorlaşır, ankiloz oluşur ve omurga tamamen hareketsiz kalır. Hasta kendi bakımını yapamaz hale gelir ve engelli hale gelir.
Osteokondrozun ana belirtileri
Hastalık ilerledikçe kan dolaşımı bozulur, spondiloz ortaya çıkar ve omurlararası fıtıklar oluşur. Hasta aşağıdaki şikayetleri sunar:
- boyunda ağrı (özellikle uyandıktan sonra), başın tepesi, omuz kuşağı, kaburgalar, sırtın alt kısmı;
- sırtta yorgunluk ve sertlik hissi;
- ağırlık kaldırırken ağrının ortaya çıkması;
- uzuvlarda parestezi;
Hastalığın klinik tablosu sürecin lokalizasyonuna bağlıdır, ayrıca osteokondroz genellikle başka bir patolojiyle komplike hale gelir. Bu nedenle çok sayıda şikayet vardır ve bunlar o kadar çeşitlidir ki, yalnızca rahatsız edici semptomların bir listesine dayanarak teşhis koymak zor olabilir.
Servikal osteokondrozun karakteristik belirtileri:
- boyunda ağrı, omuz kuşağında gerginlik;
- parmakların uyuşması;
- uyku sorunları;
- migren;
- periyodik baş dönmesi (özellikle başın keskin bir eğimi veya boynun aktif dönüşleri ile);
- gözlerin önünde lekelerin ortaya çıkması ve diğer görsel rahatsızlıklar;
- ani bilinç kaybı;
- depresyon durumu, açıklanamayan melankoli hissi
Torasik osteokondrozun karakteristik belirtileri:
- sırtta, kaburgalarda ve kalpte ağrı;
- Solunum Problemleri;
- gastrointestinal bozukluklar;
- tüm vücutta sürünen tüylerin diken diken olması hissi
Lomber osteokondrozun karakteristik belirtileri:
- bel bölgesinde ağrı (lumbago);
- bacaklarda ağrı veya karıncalanma;
- ayak parmaklarının uyuşması;
- potens sorunları;
- yumurtalık fonksiyon bozukluğu;
- istemsiz bağırsak hareketleri ve/veya idrara çıkma
Daha az yaygın olan, karışık tip osteokondroz formlarıdır.
Osteokondroz tanısı
Teşhis koymak hastayı muayene etmek, onunla görüşmek ve enstrümantal verileri analiz etmekten oluşur.
Hasta görüşmesi
İlk ziyaret sırasında doktor hastanın şikayetlerini inceler ve ağrının yerini, yoğunluğunu, zaman dilimini, günlük stresin ağrı üzerindeki etkisini ve önceki tedavi önlemlerini öğrenir ve belirli soruları sorar, örneğin: :
- ağrının ne kadar sürdüğü (12 haftadan az veya daha fazla);
- ağrı düşme, yaralanma veya keskin dönüş sonrasında ortaya çıktı;
- ağrı bir tarafta belirir;
- yükün kaldırılmasından hemen sonra ağrı meydana geldi;
- ağrıya ellerde ve ayaklarda karıncalanma eşlik eder;
- ağrı sırasında uzuvların hareketi zordur;
- ağrı sırasında kendiliğinden bağırsak veya mesane boşalması gözlenir;
- ortaya çıkan ağrı yürümeyi engeller, bir yere yayılır;
- Son zamanlarda sırtınız daha ağrılı veya sert hale geldi;
- yakın zamanda uzun süreli yatak istirahati yapıp yapmadığınız;
- hastanın özel bir sandalyede olup olmadığı;
- ağrı kürek kemikleri arasında lokalize midir;
- baş ağrısı seni rahatsız ediyor mu?
- görme ve/veya işitmede herhangi bir değişiklik var mı;
- günlük yaşamda uzun vadeli yüklerin olup olmadığı;
- ayak parmaklarının ve ellerin hassasiyetiyle ilgili herhangi bir sorun var mı;
- mesleki faaliyetin risk faktörleriyle ilişkili olup olmadığı;
Fizyolojik muayene.
Hastanın muayenesinin yanı sıra nörolojik muayene de yapılır - omurga refleksleri ve belirli bölgelerin hassasiyeti belirlenir ve Lasegue testi incelenir.
- hastanın vücut pozisyonu, yürüyüşü ve hareket aralığı değerlendirilir;
- cilt, hiperemi, soyulma ve döküntü alanlarını belirlemek için incelenir;
- spazmlı kaslar ve şişlik tespit edilir;
- yerel sıcaklık artışı olan alanlar belirlenir;
Röntgen.
Röntgen omurgayı tam olarak inceler. Resim omurların durumunu göstermektedir, büyümeleri, disklerin yüksekliğini ve omurlar arasındaki boyutları görebilirsiniz.
CT ve MRI.
Yöntemler kusurun tam yerini, disklerin durumunu, fıtık varlığını belirler, resim daha detaylıdır (özellikle MRI ile)
Vasküler Dopplerografi ve elektromiyografi
Bu ek yöntemler sorunun tanımlanmasına veya başka bir patolojinin tanınmasına yardımcı olacaktır.
Laboratuvar testleri.
Klinik testler insan biyosıvılarını inceler ve daha doğru tanıya olanak sağlar.
Ek araştırma yöntemleri, patolojinin vertebra dışı nedenlerini tanımaya yardımcı olacaktır.
Diğer uzmanlarla istişare.
Doktorun başka bir uzmana başvurması gerekiyorsa hastayı beyin cerrahına, cerraha, nöroloğa, romatologa veya terapiste yönlendirir. Bazen tanıya karar vermek için doktorlardan oluşan bir konsey toplamanız gerekir.
Osteokondroz komplikasyonları
Yıkıcı süreçler, omurga fonksiyonunun kademeli olarak kaybına yol açar. Sinirlerin ve kan damarlarının sıkışması yeni sorunlara ve hastalıklara yol açar:
- kaybına kadar görme bozulması;
- işitme değişimi;
- omurga fıtığı;
- spondiloartroz;
- alt sırtta sistematik "lumbago";
- spondiloz;
- genitoüriner organların fonksiyonel yetmezliği
- omurilik kanalının daralması
Durumun kötüleşmesini önlemek ve sakatlıktan kaçınmak için nitelikli yardım için zamanında bir doktora başvurmalısınız. Gecikme yalnızca durumu daha da kötüleştirecektir.